بازگشت فلامینگوها

طبیعت اگه باهاش صادقانه و بدرستی رفتار نکنی انتقامشو بدجوری ازت میگره و برعکس اگه دوستش داشته باشی و باهاش زندگی کنی آغوششو بی منت واست باز میکنه…

این شاید حکایت ملموس دریاچه ارومیه باشه.دریاچه ای دوست داشتنی و منحصر بفرد تو دنیا که تو این کره خاکی سرزمین مقدس ایران را برای خودنمایی انتخاب کرده و سالیان سال مانوس و همنشین مردم این سرزمین بوده.اما افتاد بسیاری اتفاقات و ناملایمتی ها که در حق این نعمت الهی که خب نمیبایست می افتاد و ….بگذریم

بعد احتضار دریاچه تازه ما مردم فهمیدیم که چیکار کردیم (یا بهتره بگیم کردن!) و لذا تازه شروع کردیم به برگردوندن آب رفته به جوب!

کمپین ها و سمینارها و …شروع شد ولی موثرتر از همه دلتنگی مردم و افسردگی و حسرت مردم منطقه که سالهای سال عادت کرده بودن به زندگی در کنار دریاچه شون و خب سرانجام… طبیعت صدای مردمشو و ندای پشیمانیشونو شنید و ناگهان دریاچه زنده شد.

با شنیده شدن دوباره صدای امواج دریاچه فلامینگوها شاید بیشتر از همه خوشحال بشن

چون هرچی باشه اینجا خونه اونا بوده که طبیعت بهشون داده بود و ما ناجوانمردانه ویرانش کرده بودیم..

فلامینگوها برمیگردن اگه نزاریم دوباره دریاچه بمیره

فلامینگو ها برمیگردن اگه حقشونو ازشون نگیریم

فلامینگوها برمیگردن اگه به قوانین طبیعت احترام بگذاریم

فلامینگوها با خوشحالی برخواهند گشت اگه فقط ما بخواهیم.

پارک ملی دریاچه ارومیه در سال های نچندان دور قبل از کاهش آب دریاچه میزبان هزاران پرنده نظیر فلامینگو و پلیکان بود. اما پس از کاهش آب دریاچه در سال های اخیر بدلیل افزایش غلظت نمک در آب دریاچه و نهایتا کریستالیزه شدن و بلور بستن بال و پر پرندگان این دریاچه میزبان هیچ پرنده‌ای برای زیستن نبوده است. فلامینگوهای مهاجر اغلب در مسیر مهاجرت خود در این زیستگاه امن استراحت کرده و بعد از بازیابی توان و قوای جسمانی دوباره به مهاجرت خود ادامه می دهند به تالاب های اطراف دریاچه همچون تالاب حسنلو نقده و دیگر تالاب های منطقه رهسپار می شوند شاید این توقف فلامینگو ها هرچند بصورت گذرا در دریاچه ارومیه، خود می تواند نوید بخش بهبود وضعیت و احیاء دریاچه ارومیه باشد.